Σε λίγες ημέρες κλείνει ένα έτος από τη ημέρα που έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή, λόγω νόσησης από τoν Covid-19, o καλός συνάδελφος και φίλος Θανάσης Μάντζαρης.
Ένας ολόκληρος χρόνος που δε στάθηκε ικανός να επουλώσει το τραύμα της απρόσμενης απώλειάς του, για όλους εμάς που τον ζήσαμε και ως άνθρωπο, αλλά και ως πρότυπο, όσον αφορά τα επαγγελματικά του καθήκοντα στο Επιμελητήριο Κιλκίς.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν επρόκειτο για έναν τόσο ευσυνείδητο χαμογελαστό και ικανό υπάλληλο , έναν πραγματικό φίλο, που με την εν γένει εικοσαετή παρουσία του στο Επιμελητήριο, αλλά και γενικότερα στην κοινωνία του Κιλκίς ως άνθρωπος και οικογενειάρχης άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του.
Ένας χρόνος χωρίς το καλοσυνάτο του χαμόγελο και την ευγένεια της ψυχής του, προκαλεί μόνο θλίψη σε όλους εμάς που μείναμε πίσω να τον θυμόμαστε και να αναπολούμε όλες τις καλές αλλά και τις δύσκολες στιγμές που μοιραστήκαμε μαζί του όλα τα χρόνια της κοινής μας πορείας.
Όλα αυτά που μόνο ως αναμνήσεις υπάρχουν πλέον στο μυαλό όλων όσων είχαν την ευλογία και την τύχη να τον γνωρίσουν εκ του σύνεγγυς , να συναναστραφούν και να συνεργαστούν μαζί του ,να νοιώσουν τη ζεστασιά και την καλοσύνη του, αλλά και να εξυπηρετηθούν στο Επιμελητήριο Κιλκίς από εκείνον.
Τον Θανάση που θα ‘’ζεί’’ για πάντα στην καρδιά και το μυαλό όλων μας. Τον Θανάση που δε θα λησμονήσουμε ποτέ, όσα χρόνια και αν περάσουν.
